Imam Hussain made no doubt of his intentions to fight the regime of the Umayyads
امام حسین علیه السلام در مورد تصمیمش برای مبارزه با بنی امیه هیچ شکی نکرد
The speeches he delivered at Mecca were consistent
سخنرانی هائی که ایشان در مکه کردند همه در یک جهت بود
Besides, the will which he entrusted to his brother Mohammad ibn Al-Hanafia who remained at Madina
بعلاوه ایشان به برادرشان محمد حنفیه وصیت کردند تا در مکه بمانند
That will, in fact, was a declaration of the revolution
آن وصیت در واقع اعلان انقلاب بود
He (p.b.u.h.). Wrote,“I am not campaigning for unwillingness to accept righteousness, or having intent to do mischief and suppress people"
امام علیه السلام در نامه? خود نوشتند "من برای سرکشی و خوشگذرانی و فساد و ستم قیام نمیکنم"
Indeed, I have decided to reform my grandfather’s nation
در واقع من تصمیم گرفته ام که دین جدم رسول الله را دوباره احیاء کنم
I want to enjoin what is right and forbid dishonor
من بخاطر امر بمعروف و نهی از منکر قیام میکنم
People who accept my call for being right, and then God is the Master of righteous people
پس هر کس از من پیروی کند از امر خدا پیروی کرده است چرا که خداوند بر حق است
Those who reject my call, and then I shall be steadfast till God passes His Judgment
و هر کس مرا اجابت نکند من صبر میکنم و حوالتش را به خداوند میدهم
Indeed, God is the best Judge
چرا که بدرستی خداوند بهترین قضاوت کنندگان است
http://endnight.persianblog.ir
